top of page
Foto van schrijverBritt

Reisblog: Dag 1 drie hoge passen Everest Base Camp trek, Kathmandu - Lukla - Phakding

Bijgewerkt op: 18 mrt 2024

There we go! Om 05.00 uur, met een lichtelijk ochtendhumeur van mij, staan we klaar voor vertrek. We worden naar het vliegveld in Kathmandu gebracht, want we gaan eerst een half uur vliegen naar Lukla (2860 m). Onze vlucht staat gepland om 07.00 uur, maar we gaan op tijd, want dan mogen we misschien met die van 06.00 uur mee. Oké, bijzonder, maar zal wel haha. Ram gaat niet met ons mee en onze gids is al in Lukla, dus zal ons daar opwachten. Achter de security check mogen we het dus zelf regelen. In eerste instantie zit er niemand achter de balie waar we moeten zijn. Het is inmiddels 05.45 uur. We vinden iemand van de vliegtuigmaatschappij die ons vertelt dat we om 07.00 uur terug naar de balie mogen komen. Dit nemen we maar voor lief en gaan braaf zitten wachten. 07.00 uur terugkomen, maar onze vlucht gaat toch om 07.00 uur? Na nogmaals vragen zeggen ze de balie over een half uur te openen. Toch maar even wachten dan. De balie gaat inderdaad open en we krijgen vliegtickets voor 07.00 uur. Om 06.45 uur lopen we door de douane, dus moet goed komen. Om iets voor half 8 wordt er bij onze gate geroepen dat het vliegtuig klaar is voor vertrek. Bij het tonen van onze tickets mogen we echter niet mee: jullie mogen over 1 uur. Dat uur duurde er 3, maar toen gingen we! Met een klein busje werden we naar een 14-persoonsvliegtuigje gebracht. Licht gespannen stappen we in en maken we een prachtige vlucht door de bergen.


We zijn op ons vertrekpunt! Onze gids en porter staan ons op te wachten. Vanaf het (mini)vliegveld starten we direct aan onze hike. De gids schat ons blijkbaar sportief in, want hij heeft meteen de pas erin. Na een uurtje eten we in een restaurantje lunch en na nog een uur gehiked te hebben, zijn we bij onze eerste overnachtingsplek: Phakding (2651 m).


Een makkelijke eerste dag achter de rug, want we zijn 200 meter gedaald. Prima om even in te komen dus. We maken nog een kleine wandeling door het dorpje, leren onze gids een potje Zweeds pesten en genieten van ons avondeten. Ik had 0 luxe verwacht, dus alles is een meevaller. Er liggen dekens op bed, ze steken een kachel aan in de gezamenlijke ruimte en we mogen ons eigen diner en ontbijt uitkiezen.


We duiken weer vroeg ons bed in om wat slaap in te halen en weer fit te zijn voor de volgende dag! Waar Pepijn nog even aan moet wennen is dat de mensen hier gemiddeld iets kleiner zijn. Bij het naar binnenlopen van de slaapkamer loopt hij met zijn hoofd tegen de deurpost. Kan hij vast wennen aan de hoofdpijn mocht hij last krijgen van hoogteziekte.





bottom of page