Woehoe, de eerste echte hikedag zit erop. Om 07.00 uur stond er een lekker ontbijtje voor ons klaar en om 07.45 uur gingen we weer op pad met onze gids Chandra en de porter. Pepijn heeft onze porter uitgeroepen tot Hero, wat tevens zijn bijnaam is geworden, want zijn echte naam onthouden is te moeilijk. En love him (sorry Pepijn). Heel veel respect voor deze man, heel vrolijk, vriendelijk, schattig en draagt ook nog het grootste deel van onze spullen.
Meteen geniet ik van het straatbeeld als we door het dorpje omhoog lopen. Een klein meisje zit op de stoep voor haar huis met een lolly en om de hoek voetbalt vader met 3 kinderen op de straat. Het eerste uur lopen we Chandra eruit en lopen wij voorop. Met het tempo dat we hebben, komen we al om 09.45 uur aan op onze lunchplek. Het stuk dat erna komt, komen we niets meer tegen, dus gaan toch maar vast voor de lunch (en Pepijn voor een ochtenddutje). Ik loop de hele tocht met een lach op mijn gezicht en kijk wederom mijn ogen uit. Het uitzicht is op deze hoogte al fantastisch, wat moet dat de komende dagen dan wel niet worden!? Naast het uitzicht komen we veel paarden, koeien, ezels en geiten tegen. De meesten brengen spullen naar de bergdorpen waarvan dit de enige weg is om er te komen. Niet alleen de dieren, maar ook veel porters lopen vol bepakking omhoog. Vaak nemen ze tussen de 80-100 kilo mee. My god, en dat met je hoofd tillen. We kruisen de rivier een aantal keer over wat wiebelende maar leuke bruggen. Wanneer we watervallen in een canyon zien, wordt Pepijn helemaal enthousiast en zou hij het liefst gaan haken op gaan hangen. Het laatste stuk stijgen we een flink stuk en komen bij de eindbestemming voor vandaag: het Bodiho Hotel in Namche Bazaar. Dit is het laatste 'grote' dorp dat we gaan passeren. In de middag lopen we nog een rondje en slaan wat extra wc-papier in. Het is hier gebruikelijk dat je dit overal zelf meeneemt. Hoger in de bergen is het nog wel te koop, maar betaal je je scheel. Logisch, want een porter heeft dat natuurlijk naar boven getild.
