Nieuwe dag, nieuwe kansen. Ik mag vandaag zeker nog niet omhoog, maar mag wel terug naar de arts voor een controle of er vooruitgang in zit. Ik voel me zeker nog niet helemaal fit, maar ook zeker niet meer zo ellendig als het was. Ook Pepijn voelt zich iets minder beroerd dan de dag ervoor. Met goede hoop gaan we naar de arts. We zijn hier duidelijk niet de enige, want er zitten een hoop hoestende mensen buiten in de zon op hun beurt te wachten (binnen past namelijk niet). De arts is niet ontevreden. In mijn keel is nog geen verbetering te zien, maar het geruis op mijn longen is al iets minder en mijn zuurstof- en hartslagwaarden zijn flink vooruitgegaan. Hij zegt dat er 3 opties zijn, waarbij 1 de beste is, enzovoort:
Naar beneden gaan.
Vandaag nog rust nemen en morgenochtend nog eens waardes laten checken, dan de weg naar boven vervolgen.
Vandaag verder naar boven gaan met enige risico's. Waardes zullen dan zelf goed in de gaten gehouden moeten worden.
Oke, optie 1 valt af, want het gaat de goede kant op. Er zijn dus 2 opties. Om toch voor de veilige weg te kiezen en gezien het feit dat we ons beide nog niet helemaal fit voelen, gaan we voor optie 2: vandaag nog rust nemen en morgen na een check onze weg vervolgen. Samen met onze gids Chandra maken we een plan. We bekijken wat de mogelijkheden zijn voor het tijdsbestek dat we nog hebben, want er zullen dingen geschrapt moeten worden. Ook bedenken we al meerdere routes voor als het wel/niet goed zou gaan met een van ons. Er komt langzaam weer iets meer leven in ons, en we spelen nog wat spelletjes met Chandra en Hero. Ook voor hen zijn het lange dagen niets doen, want er is verder niets te beleven. Met goede hoop voor morgen sluiten we onze dag af.